عرفان همراه با دکتر سید مهدی هومان بهشتی

  #اصول_دوست_داشتن کم کم انسان به جایی می رسد که به همه ی اهل و عالم حتی به کفار و اشقیا به نظر محبت و عطوفت نگاه می کند و برای آنها دلسوزی کرده . انسانی که سلوک الهی دارد آهسته آهسته به سوی وحدت قدم بر می دارد و آهسته آهسته حق را در هستی متجلی می بیند , او را میبیند که با صد هزار جلوه برون آمدی که من   با صد هزار دیده تماشا کنم تو را او را میبیند که تمامی این خلق , حضور او هستند , ظهور او هستند و نه خلق او .لاجرم با این خلق اهل مودت و محبت است , ذرات آنها را میبیند به افعال آنها را . و بر اساس آن ذرات با آنها و به درجه ی آنها به آنها محبت می کند . و البته با هر کسی به حسب درجه و مرتبه ی خود آنها باید محبت کنیم , حد نگه دارید , رحمت رحمانیه داشته باشید  رحمت رحیمیه هم داشته باشید  که صرف خاصان بکنید  اگر کسی با همه یک جور برخورد میکند این فرد اهل محبت با اولیای خدا نیست ,  این آدم به جایی نمی رسد , نشان سلوک دوستی با اولیای حق است . مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم   هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم خوب  , هواداران کوی رحمان متفاوتند با بقیه بزرگواران , درست است که انسان عطوفت محض است , رحمته للعالمین باید باشد , اما رحمت رحیمیه پس چه می شود ؟   ما تا اینجا با شما شریک هستیم , انسان شریف است , پاک است , باید همه را دوست داشت اما آیا شما فرق می گذارید میان آنکه راه حق می رود و آنکه نمی رود ؟ آیا تایید می کنید  آنکه را که حق می رود ؟  آیا تولی و تبری ای دارید یا نه ؟ این خیلی تمرین می خواهد , خیلی ممارست میخواهد که انسان از نفس خودش و حب نفس خودش دور باشد و انسان بندگان خدا را ببیند  , موجودات ر, ...ادامه مطلب