قوه ی خیال و از بین بردن پرش های ذهنی به وسیله نظریه ی حضور

بسم الله الرحمن الرحیم

 شما می خواهید پرش های ذهنی خود را از بین ببرید یا مثلا می خواهید یکی از قوای نفس خود مثلا قوه ی زبان را کنترل کنید یا می خواهید چشم یا قوه ی خیال را کنترل کنید, فرقی نمی کند , هر کدام از قوا را که در خدمت شما نیستند و می خواهید آن را کنترل کنید از این نظریه می توان استفاده کرد:

طبق نظریه ی حضور , باید ما از حضوریاتی که داریم استفاده کنیم برای رسیدن به حضورات متعالی تر . چگونه؟ اول ببینم چیزهایی که برای من حاضر هستند چه چیزهایی هستند ؟ من همیشه حواسم هست که چه قدر پول همراهم است , می خواهم سوار تاکسی شوم معمولا یادم هست که چه قدر پول توی جیبم است و نادر پیش می آید که بگویم آقا پول همراهم نیست .یا مثلا می روم خرید , نمی روم از فروشنده چیزی بخرم بعد بگویم که آقا پول همراهم نیست . پس یکی از حضوریاتی که همراهم هست , داشته های مادی خودم هست, از همه ی این ها باید استفاده کنم برای اینکه حضوریات متعالی در من ایجاد شود.

چگونه؟ به این شکل که من هر زمان که ذهنم پرشی داشت , یک مبلغی , یک چیز متعادلی,چیزی که خیلی زیاد نباشد و قابلیت پرداخت داشته باشد , یک چیزی را بگذارم صدقه بدهم.

تعریفش ممکن است برای هر کس متفاوت باشد , مثلا من بگویم هر زمان که ذهن من هنگام مطالعه یا موقعی که جایی هستم , یا زبانم , یا گوشم , یا چشمم پرشی داشت , به ازای آن پرشی که دارد , پولی را صدقه دهم.

مثلا هنگام نماز, حتما سکه ای را از امروز در جانمازتان بگذارید که همیشه یادتان بیایدکه بنا , بر حضور است. حالا این سکه را می بینم . می گویم الله اکبر , بسم الله الرحمن الرحیم . اول توسل به حضرت صاحب الامر می کنم بعد بسم الله , نماز را که شروع کردیم به ازای هر پرشی که من دارم بایستی هزار تومان , پنج هزار تومان , ده هزار تومان , یک چیزی ,یک عددی را حتما همانروز صدقه دهم .

خوب وقتی که من از امروز صبح تا ظهر , برای چشمم , گوشم , زبانم , پنج بار , ده بار صدقه دادم چون پول جزء حضوریاتی است که من هیچ گاه یادم نمی رود , یعنی خاطر جمع حواسم به پولم است , آهسته آهسته مودب می شود که وقتی خودش می خواهد پرش کند اول این می آید جلو و پرش نمی کند.

البته اگر ناخودآگاه پرش کرد , اشکال ندارد , اما اگر مصرانه پرش کرد و ادامه پیدا کرد باید صدقه را بدهم .

این روش تنبیه قوه ی خیال به وسیله قوه ی غضبیه است . قوه ی غضبیه می گوید تو بی خود کردی که پرش داشتی پس حالا که پرش داشتی بیا و این پول را بده.

تنبیه از طرف قوه ی شهویه هم هست . قوه ی شهویه هم می گوید تو مگر پول نمی خواستی , و پول را دوست نداشتی , حال به خاطر این پرش این پول را بده تا دیگر پرش نداشته باشی و بعد مودب می شود و سر جای خودش می نشیند.

پس عقل است که بر اریکه نشسته و قانون هم گذاشته و قانون را هم اجرا می کند .

 www.erfanomeraj.blogfa.com